Öyle ki fikrini aldığım bütün kız arkadaşlarımda çok beğenmiş kendisine istemişti.
Ablam da dahil olmak üzere,çok ısrar etmişlerdi ve ben Pofuduğu ısrarla başka birisine vermek istemedim.
Çünkü Pofuduk bir doğum günü hediyesiydi başlarında..
Sonraları benim umudum oldu bu yavrucak,küs olduğumuz için affettirmek istedim kendimi ama bunu bende Pofuduk'ta başaramadık.
Önceleri Pofuduğumuzu kabul edip,etmemekte kararsız kaldı.Daha sonra atmaktan vazgeçti.Bir süre onunlaydı Pofuduk.Ancak bir süre sonra beni hatırlattığı için belki,belki de başka bir nedenden bilemiyorum atmaya yeltenmiş fakat doğum günü kızının annesi,atmasını istememiş ve akrabalarına küçük bir kız çocuğuna vermiş Pofuduğu.
Anlayacağınız;
Şimdi Pofuduk'ta başka alemde,doğum günü olan kızda ve ben de onlarsız bambaşka bir alemdeyim.
Şunu çok iyi anlıyorum ki, birisini kazanmak kaybetmekten çok zor.
Pofuduktan geriye bu resim kaldı bende,ondan ise resimleri ve onu hatırlatan müzikleriyle.
Beni silmesinden bu yana tam 5 ay (17Ocak-17Haziran) geçti.
Pofuduğumuzuda özlüyorum,onuda.Canım çok acıyor ama acıdan da ölünmüyor,ben de yaşıyorum öyle böyle..
